تحلیل فارن افرز از محدودیت پهپادها در رویارویی احتمالی آمریکا با چین

قدرت اژدها در آسمان، ترامپ را به وحشت انداخت

پس از نزدیک به چهار سال جنگ، یکی از برجسته‌ترین جنبه‌های نبرد روسیه در اوکراین در نگاه نظامیان غربی، گسترش سریع جنگ پهپادی بوده است.

 به گزارش  فارن افرز،  از سال ۲۰۲۳، هر دو طرف میلیون‌ها پهپاد کوچک از نوع کوادکوپتر را در میدان نبرد به کار گرفته‌اند و در برخی بخش‌ها، این پهپادها تا ۷۰ درصد تلفات را تشکیل می‌دهند. روسیه از هزاران پهپاد یک‌طرفه گران-۲ و گران-۳ برای حملات شبانه به شهرهای اوکراین استفاده می‌کند و اوکراین نیز مجموعه‌ای از پهپادهای تهاجمی یک‌طرفه را برای حمله به پایگاه‌ها، کارخانه‌ها و زیرساخت‌های انرژی روسیه به کار می‌گیرد.

این تحولات باعث شده بسیاری از استراتژیست‌های دفاعی غربی بر تغییر اولویت‌های نظامی تأکید کنند. در ژوئن، دونالد ترامپ دستور اجرایی برای تسریع تولید پهپادها صادر کرد و از آن زمان، وزارت دفاع آمریکا سیاست‌هایی را برای تسهیل یکپارچه‌سازی سریع پهپادهای کم‌هزینه در نیروهای آمریکایی اتخاذ کرده است. پیت هگستث، وزیر دفاع، بر «سلطه پهپادی» ایالات متحده تأکید دارد و شرکت‌های فناوری مانند Anduril، Palantir و Shield AI به دنبال کسب قراردادهای پرسود دفاعی هستند.

با این حال، فرض اینکه تکیه گسترده بر پهپادهای مجهز به هوش مصنوعی بتواند دفاع آمریکا در برابر چین را تقویت کند، سوء‌برداشت است. جنگ اوکراین، یک نبرد زمینی و تمام‌کننده میان دو نیروی زمین‌محور است که شرایط آن قابل تعمیم مستقیم به درگیری احتمالی با چین نیست. درگیری با چین در اقیانوس آرام، عمدتاً در هوا و در دریا رخ می‌دهد و به توانایی نیروهای آمریکایی برای اعمال آتش مؤثر در مقاطع کلیدی نیاز دارد. حتی بهترین پهپادهای کوچک موجود در اوکراین تنها حدود ۱۵ مایل برد دارند و نمی‌توانند جایگزین هواپیماها و ناوهای پیشرفته آمریکایی در عملیات گسترده باشند.

در اوکراین، خطوط مقدم بسیار گسترده و کم‌تراکم هستند و هیچ یک از طرفین برتری هوایی کامل ندارند. از این رو، نیروها به واحدهای کوچک زمینی وابسته‌اند و پهپادهای سبک، ارزان و تولید انبوه در این شرایط بسیار مؤثر بوده‌اند. این پهپادها عمدتاً برای تلفات روزمره نیروهای پیاده و خودروهای متحرک استفاده می‌شوند، اما تهدید واقعی برای نیروهای مستقر، بمب‌های گلاید سنگین روسیه است که توسط جنگنده‌های Su-34 به اهداف در خط مقدم شلیک می‌شوند و قابلیت تخریب پست‌های مستحکم را دارند.

در مقابل، هرگونه درگیری بین آمریکا و چین عمدتاً هوایی و دریایی خواهد بود و درگیری زمینی محدود به جزایری مانند تایوان یا سنکاکو خواهد بود. موفقیت آمریکا در چنین شرایطی به توانایی اعمال آتش مؤثر از هزاران مایل دورتر و مقابله با تهدیدات پیچیده چین در حوزه موشک، هوا و دریا وابسته است. پهپادهای کوچک موجود در اوکراین قادر به مقابله با تهدیدات موشکی پیشرفته، هواپیماهای سریع و ناوهای بزرگ چین نیستند.

چین با وجود داشتن بزرگترین صنعت پهپاد جهان، تمرکز اصلی خود را روی تجهیزات سرنشین‌دار گذاشته است: جت‌های نسل پنجم J-20، کشتی‌های پیشرفته و موشک‌های زمین‌به‌هوا و سطح به سطح با قابلیت بالا. از سوی دیگر، آمریکا با تولید محدود جنگنده‌های F-35 و فاصله تکنولوژیک در سیستم‌های هشدار اولیه هوابرد و موشک‌های پدافند هوایی، با کسری قابل توجه در مقابله با چین مواجه است.

هزینه‌های بالای پهپادهای پیشرفته و مدیریت آن‌ها نیز محدودیت ایجاد می‌کند. پهپادهای رزمی خودکار هر کدام ۲۰ تا ۳۰ میلیون دلار هزینه دارند و استفاده انبوه از آن‌ها عملی نیست. حتی پهپادهای ارزان‌تر با قابلیت حمل سلاح نیز صدها هزار دلار هزینه دارند و تولید انبوه آن‌ها محدود است. بسیاری از وظایف مشابه، مانند حملات با برد بلند و پهپادهای فریب‌دهنده سال‌هاست با موشک‌ها و سیستم‌های موجود انجام می‌شوند؛ مشکل اصلی، کمبود تعداد آن‌هاست، نه ناتوانی در انجام وظیفه.

واقعیت این است که یک درگیری هم‌رده با چین نیازمند منابع بسیار متفاوتی نسبت به عملیات‌های ضد شورش اخیر آمریکا است: ذخایر عظیم مهمات، قطعات یدکی، تجهیزات پزشکی و نیروی انسانی ماهر برای نگهداری و پشتیبانی سیستم‌های پیشرفته. آمریکا در بسیاری از این حوزه‌ها دچار کسری است و نیروهای سنتی نیز به دلیل سال‌ها تأخیر در نوسازی، پیر و محدود شده‌اند.

تلاش برای تقلید تجربه اوکراین و استفاده گسترده از پهپادها نمی‌تواند مشکل کسری توان هوایی و دریایی آمریکا در برابر چین را حل کند. تمرکز باید روی تأمین و افزایش سریع تولید سیستم‌های موجود با برد بلند، موشک‌های هوا به هوا و سطح به هوا، جنگنده‌های F-35، F-47 و زیردریایی‌های هسته‌ای تهاجمی باشد. بدون کنترل هوایی و دریایی، سایر بخش‌های نیروی نظامی آمریکا قادر به تولید قدرت مؤثر علیه چین نخواهند بود.

نتیجه این است که میلیون‌ها کوادکوپتر میدان نبرد و ده‌ها هزار پهپاد تهاجمی، در رویارویی احتمالی آمریکا با چین، تغییری در توازن قوا و چالش‌های بزرگ استراتژیک ایجاد نخواهند کرد، حتی اگر جذابیت آن‌ها روی اسلایدهای پاورپوینت بالا باشد.

منبع: خبر فوری
ارسال به دیگران :

نظر شما

تازه