توهم و منگی، انتخاب دانشجویان/ گل همان ماری جوانا نیست

مصرف گل در بین دانشجویان و دانش آموزان در حالی تکان‌دهنده است که این ماده مخدر بر خلاف تصور عموم اعتیادآور بوده و می‌تواند فرد را به مرز جنون و مرگ برساند.

از کنار پارک ها که می گذری دسته‌های کوچک دختران و پسران در حال دود کردن چیزی شبیه به سیگار هستند. مخدری که مانند سیگار مصرف می شود اما بوی متعفن آن همان چیزی است که به ریه‌ها داده می شود تا در خون حل شده و ترشح دوپامین بدن یعنی حس سرخوشی را افزایش دهد.

حتی ایستادن در کنار مصرف کننده هم می‌تواند مضرر باشد. بررسی میدانی مصرف گل در بین دانشجویان و دانش آموزان نه تنها نشان می‌دهد افزایش گرایش به این مخدر قابل توجه است در عین حال نیاز اصلی که به دلیل آن گل مصرف می‌شود تکان دهنده است.

یکی از مصرف کنندگان می‌گوید گل می‌تواند شادی، سرخوشی و فراموشی را همزمان باعث شود.فشارهای روحی من را به سمت این مخدر کشاند. ترجیح می‌دهم در هپروت باشم تا حداقل چند ساعت دور و ورم را نفهم.

مصرف کننده دیگری معتقد است برخی افرادی که مشروب می‌خورند گل را جایگزین آن می‌کنند. به این دلیل که عوارض و حال خرابی مشروب را ندارد و همان حس سرخوشی را ایجاد می‌کند.

این مصرف کننده که به دلیل تاثیرت منفی مشروبات الکلی و گل مدتی بستری شده است، اضافه کرد: من بیماری روانی داشتم که مصرف این مواد آن را تشدید کرد.

همچنین یکی از شهروندان که شاهد مصرف گل توسط دوستان خود بوده می‌گوید: متاسفانه بعد از حس و حال سرخوشی این افراد دچار توهم هم می‌شوند و حتی قدرت کلامی‌شان مختل می‌شود.وقتی از دوستانم می‌پرسم چرا گل می‌کشید می‌گویند چون حس خوشی به آدم دست می‌دهد.

وی به عینه شاهد بوده که همکلاسی‌اش هر بار بعد از مصرف گل قادر به ادای کامل جملات نبوده و در هنگام صحبت کردن گویی مغزش قفل می‌شود.

می‌گویند گل اعتیاد آور نیست، اما صحت ندارد

در عین حال رواج گل در بین دانشجویان و دانش آموزان با این تصور تشدید شده که این ماده اعتیاد آور نیست و از گیاه شاهدانه تولید شده و کاملا طبیعی و بی‌ضرر است. هر زمان فرد اراده کند می‌تواند آن را ترک کند و سرخوشی که می‌دهد کم خطرتر از سایر مواد مخدر است.

بر اساس تحقیقاتی که مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر در اختیار رسانه‌ها قرار داده است،، با ابراز نگرانی از تاثیر تبلیغات اغواگرانه و غیرواقعی درباره «گُل» اعلام کرد که این ماده روانگردان، حاصل تلفیق دو گونه از گیاه شاهدانه و دارای ماده موثره ۴ الی ۵ برابر غلیظ‌تر از ماری‌جوانا (برگ و گل گیاه شاهدانه) است و برخلاف باور عمومی، علاوه بر اینکه صد درصد اعتیادآور است، در هر نوبت مصرف هم، تاثیرات مخرب روانی و جسمی‌بیشتری در مقایسه با ماری‌جوانا دارد.

17-7-3-11513057513942

تهمینه باهری در تشریح تفاوت «گل» با کانابیس(ماری جوانا و حشیش) هم گفت: «در تحقیقات آزمایشگاهی بر نمونه‌های کانابیس، حدود ۴۸۹ ماده شیمیایی شناسایی شده که مهم‌ترین ماده موثره کانابیس، THC (تتراهیدروکانابینول) است و برخی مواد شیمیایی موجود در کانابیس هم، به محض حرارت دیدن در هنگام مصرف، با خاصیت روانگردانی، فعال شده و به THC تبدیل می‌شوند.ساختار مواد شیمیایی موجود در کانابیس، بسیار نزدیک به یکدیگر است در حالی که همگی، خاصیت روانگردانی ندارند اما با یک تغییر ساده در ساختار شیمیایی هر کدام از این مواد، خاصیت ماده هم تغییر می‌کند.

مدیرکل دفتر تحقیقات و آموزش ستاد مبارزه با مواد مخدر در بخش دیگری از گزارش خود گفت که طبق نتایج تجزیه نمونه‌های گل‌های کشف شده در ایران، این محصول حاصل تلفیق دو گونه شاهدانه با نام‌های «ساتیوا» و «ایندیکا» بوده که در کشورهای مختلف با نام‌های مختلف عرضه می‌شود .

وی با ابراز نگرانی از تاثیر مثبت نام ایرانی این ماده روانگردان در باور مصرف‌کنندگان افزود: «هیچ تبلیغی موثرتر از این نبود که برای گیاه تغییر ژنتیکی یافته‌ای که تاثیرات به مراتب مخرب‌تر از کانابیس طبیعی و تغییر ژنتیک نیافته دارد، نام گل انتخاب شود و بگویند گل، همان ماری‌جواناست. نتایج آزمایش‌ها بر نمونه‌های گل کشف شده در کشور ما، همچون نتایج بررسی‌های جهانی نشان داد که گل، همان ماری‌جوانا نیست.

رتبه دوم مصرف در ایران

آخرین پیمایش ملی شیوع‌شناسی اعتیاد در جمعیت ۱۵ تا ۶۴ ساله ایران که در سال ۱۳۹۵ انجام شده بود، نشان می‌دهد ۱۴.۸ درصد از مصرف‌کنندگان گل، دانشجویان و ۳.۷ درصد، دانش‌آموزان هستند.در جمعیت معتادان هم، حشیش و گل با فراوانی ۴.۴ درصد، در رتبه دوم و بعد از تریاک است.

بر اساس نتایج کشفیات انواع مواد در ۹ ماه ابتدای سال ۱۳۹۹، کانابیس با حدود ۸۳ تُن، دومین ماده مکشوفه در کشور بوده که دلالت بر تقاضای مصرف این ماده در سطح جامعه دارد.آمارها در حال روند افزایشی مصرف گل را نشان می‌دهند که قیمت ارزان‌تر این ماده مخدر نیز موجب شده تا حتی یک دانش آموز دبیرستانی بتواند به سادگی با پول توجیبی خود نسبت به تهیه و مصرف آن اقدام کند.

به نظر می‌رسد در سال‌های اخیر اظهار نظرها پیرامون مصرف گل بیشتر به مقوله آمار مصرف اختصاص داشته و از سال 1390 که شیوع مصرف آن در کشور آغاز شد این ماده مخدر به خاطر ضعف اطلاع رسانی نهادها و ساده عبور کردن از کنار آن قربانیان خود را هر سال بیشتر از سال قبل ساخته است.

پزشکان می‌گویند مصرف گل می‌تواند تزلزل شخصیتی، اختلال در میل جنسی، ناباروری، کاهش فعالیت سیستم دفاعی بدن و ابتلا به سرطان داشته و در صورت تداوم مصرف به بروز بیماری‌های روانی مانند اسکیزوفرنی و اختلال دوقطبی و حملات پانیک، آسیب‌های حلق و بینی، افزایش خطر ابتلاء به بیماری‌های جسمانی مانند سرطان‌ و ناراحتی‌‌های تنفسی و عفونت‌های ریوی منجر شود. در کمال تاسف قشری از جامعه که آینده سازان آن محسوب می‌شوند روز به روز به این مخدر گرایش بیشتری نشان می‌دهند.