استراتژی هوشمندانه کریم‌خان زند در سازماندهی ارتش
کریم‌خان، میان فرماندهان لشکر و درباریان و وزراء تمییز ایجاد کرد. او فرماندهان لشکر را فقط از میان نظامیان برجسته یا متحدان ایلیاتی و یا آن دسته از نزدیکانش که با فنون جنگ آشنا بودند انتخاب می‌کرد و درباریان و سیاستمداران به هیچ وجه، جرات نداشتند نامزد مشاغل نظامی شوند.
یکی از آفت‌هایی که ارتش ایران در عصر صفویه داشت، استفاده از درباریان ناآشنا با فنون جنگی در مقام فرماندهی لشکر بود. یکی از سیاحان اروپایی درباره وضعیت ارتش ایران در اواخر صفویه می‌گوید: چیزی بهتر از سربازان بنیچه ایرانی و بدتر از سرکردگان آنها نیست. اینان را معمولا از میان پست‌ترین درباریان و وزراء و خدمتگزاران انتخاب می‌کنند.
در واقع، طبق رسم دوران پایانی صفویه، درباریانی که بیش از سایرین ریاکار و چاپلوس بودند به‌عنوان فرمانده انتخاب می‌شدند و این امر سبب نابودی لشکر و شکست در جنگ‌ها می‌شد.
کریم‌خان این رسم را تغییر داد. او میان فرماندهان لشکر و درباریان و وزراء تمییز ایجاد کرد. او فرماندهان لشکر را فقط از میان نظامیان برجسته یا متحدان ایلیاتی و یا آن دسته از نزدیکانش که با فنون جنگ آشنا بودند انتخاب می‌کرد و درباریان و سیاستمداران به هیچ وجه، جرات نداشتند نامزد مشاغل نظامی شوند.
این جدایی هوشمندانه‌ی دربار و اردوگاه سبب سازماندهی ارتش، تبعیت سربازان از فرماندهان، ایجاد اتحاد میان لشکر و فرمانده و پیروزی در جنگ‌های متعدد گردید.
نظر شما