علی فروتن: تنها کشوری هستیم که تولیدات سینمایی ما در گذشته بهتر از امروز بود

وی  در خصوص کیفیت برنامه‌های کودکان و تأثیرگذاری در تربیت کودک گفت: من آدم منفی‌نگری نیستم و همیشه نگاه مثبتی به مسائل دارم اما چیزی که عیان است چه حاجت به بیان است. کافی است چرخی در سینماها و سالن‌های تئاتر بزنیم تا مشخص شود واقعاً در سبد فرهنگی کوچکترین سهم، سهم بچه‌ها است.

فروتن تاکید کرد: در مورد تلویزیون صحبت کردن وقت از دست دادن است.وقتی در مجموعه‌ای از مشاوره و متخصصان درست استفاده نشود عملاً یا دیر به مقصد می‌رسیم یا نمی‌رسیم. وقتی ساختار مدیریت کلان کشور و در ادامه شاخه‌های کوچکتر در این زمینه تصور همه چیزدانی دارند و معتقدند کاری که می‌کنند درست است، وضعیت همین می‌شود. در حالی که اگر یک مهندسی معکوس انجام می‌دادند و به عقب برمی‌گشتند، تمامی‌ضعف‌ها عیان می‌شد.

این بازیگر معتقد است امروز ما تولیدات دهه 60 و 70 را به تولیدات امروز ترجیح می‌دهیم. منی که از سال 68 به صورت حرفه‌ای فعالیتم را آغاز کردم در چهارمین دهه فعالیت هنریم می‌توانم بگویم دهه به دهه ساختار برنامه‌های کودک افت کرده است.

به گفته فروتن در آن مقطع زمانی کودک ایرانی معادل قهرمان ایرانی داشت. اگر می‌گفتیم میکی موس، دانل لاک،ساتورنن مهم است و دوستشان داشتیم اما در کنار آن اسطوره‌های ایرانی هم داشتیم چرا که برای این شخصیت‌ها فیلم ساخته می‌شد و کودک آن‌ها را می‌شناخت. اما امروز همه هیروها شده‌اند، هیروهای خارجی.

وی افزود: یک کودک نیاز دارد که هیرو داشته باشد، چرا که از طریق این هیرو حرف‌شنوی دارد، عشق می‌آفریند و دارای غرور می‌شود و در مقاطعی حتی این قهرمان جای خود را به وطن و خانواده می‌دهد.

وی معتقد است در هیچ کجا تلویوزیون نمی‌آید تولیدات رایگان خود را در سطح شهر با بیلبوردها تبلیغ کند تا دیده شود. این فیلم‌ها مثل پلتفرم‌ها پولی نیستند اما تلویزیون به وضعیتی رسیده که به دنبال دویدن دنبال تماشاگر است.هر کجای دنیا این اتفاق بیفتد مضحک تلقی می‌شود اما متأسفانه ما شاهد آن هستیم.

تئاتری‌ها عرصه کار کودک را محل آزمون و تجربه قرار ندهند

بازیگر تئاتر و تلویزیون در خصوص مشکلات این حوزه نیز گفت: بارها درخواست کرده‌ام که مدیران و به ویژه فعالان تئاتر، عرصه تئاتر کودک را محل آزمون و خطا و تجربه‌اندوزی خود قرار ندهند.

وی تاکید کرد: این جای تأسف دارد که هر فردی می‌خواهد تجربه کسب کند در بخش کودک کار می‌کند چرا؟ چون کودک هر چیزی به او بدهیم می‌پذیرد، هر موسیقی را می‌پذیرد و کافی است شوخی و رقص ارائه کنیم.این خیانت به کودک است.

وی افزود: خیلی از هنرمندان با کودک شروع کرده‌اند اما بعدها حتی کسر شأنشان می‌شود به کار کودک خود اشاره کنند. در حالی که بعد از مدتی فعالیت در این حوزه به سراغ کار بزرگسال رفته‌اند.

به گفته فروتن بازیگری که می‌خواهد کار کودک انجام دهد باید نگاه تخصصی به این حوزه داشته باشد و دوره‌های آموزشی ببیند. همان طور که ما غذای مسموم به فرزندانمان نمی‌دهیم در تئاتر هم که غذای روح است نباید غذای مسموم به کودکان بدهیم.

ما باید پدر و مادرها را تربیت کنیم

وی افزود: این مسئله دغدغه جدی در کار کودک است چون ساده است و در کمترین زمان به پول می‌رسد( حتی اگر کم باشد) برخی با این حوزه شروع به کار می‌کنند.با یک ماه تمرین و چند دست لباس در یک فرهنگسرا می‌توان به اجرا رفت ولی اینکه چه اجرایی انجام می‌شود، مهم است.

وی معتقد است امروز لازم است فعالان تئاتر و سینما و روانشناسان کودک بر روی تربیت پدر و مادرها تلاش کنند. کودکان معصوم هستند اما این پدر و مادرها هستند که نیاز به آموزش دارند که چطور بچه بزرگ کنند.

به گفته فروتن ما برای هر کاری می‌رویم دوره می‌بینیم که بعد بتوانیم از صفر آن کار را انجام دهیم اما برای بچه‌دار شدن هیچ آموزشی را ضروری نمی‌بینیم. در حالی که بچه دار شدن یک وظیفه خطیر است و لازم است بهترین اطلاعات را کسب کنیم تا به فرزندان ارائه کنیم. پدر و مادرهای ما سواد اندکی در تربیت کودک دارند.

این فعال کودک افزود: تمام دهه‌ها این خلأ را تکرار کرده‌اند و هنوز شیوه‌های سنتی برای تربیت به کار گرفته می‌شود.حکایت مادربزرگی است که ماهیتابه‌اش کوچک بوده و سوسیس آلمانی را حلقه حلقه ریخته و هنوز که هنوز است ما هم حلقه حلقه می‌ریزیم. در حالی که باید بیاموزیم ماهیتابه‌مان را بزرگ کنیم.

وی اضافه کرد: ما با همان فرهنگ دهه‌های گذشته بچه بزرگ می‌کنیم. هر چند باید از نسل‌های قبلی تجربه بگیریم و فرهنگ اصیلمان را بیاموزیم اما چاشنی آن باید سواد روز باشد. بچه‌های امروزی متفاوت‌اند.