ساختار ارتش ایران در عصر صفاریان چگونه بود؟

ارتش صفاریان به بخش‌ها و گردان‌های مختلف تقسیم می‌گردید. فرماندۀ هر گردان «سرهنگ» نامیده می‌شد که بر حدود 1 هزار سرباز فرمان می‌راند. به گردانی که 1 هزار سواره داشت، «اسوار» و به سرهنگی که فرمانده‌اش بود «ابوالسوار» گفته می‌شد.

هر گردان به فرماندهی یک سرهنگ ذیل یک گروه بزرگتر قرار می‌گرفت که فرمانده‌اش امیر یا «سالار» بود. در واقع، هر سالار فرماندۀ چند سرهنگ بود. بالاتر از «سالار» نیز «سپهسالار» یا «میرمیران» بود که فرماندۀ سالارها به حساب می‌آمد و غالبا بعد از پادشاه صفاری، بالاترین مقام نظامی را داشت.

در لشکر صفاری مقام «عارض» نیز بسیار مهم بود. «عارض لشکر» کارهای دیوانی ارتش را انجام می‌داد و به امور دفتری، ثبت نام سربازان، تقسیم جیره و مواجب و رسیدگی به جنگ‌افزارها و ثبت و تقسیم آنها و ... می‌پرداخت.